2 augustus 2019 - Thema: hoeliday | Herbert van Daalen
Zo’n laatste dag voelt toch vreemd en valt een beetje zwaar! Allereerst begonnen we een uur later omdat het gisteravond wat laat was geworden en we niet heel veel meer konden doen. Vandaag hebben we het werk afgemaakt waar we gisteren mee begonnen waren. Al het hout wat van de schuur af kwam moest in korte stukjes. En de fundering van één schuur moest er nog helemaal uitgesloopt worden.
Nu denk je dat is veel werk, maar dan vergis je je zeker gezien de mensen hier maar 2 cm. beton gebruiken. Alle stenen en puin moesten in een lege trekkerkar geladen worden, alleen daar hadden we iets te weinig over nagedacht en toen de kar vol was stond deze onder de boom en kon deze absoluut niet met de trekker gekoppeld worden, dus hebben we deze met man en macht naar een andere plaats geduwd. Daarna hadden we een lunch (opnieuw rond 14.00 uur). Dit keer gevulde kool met brood, en een soort rijst met ei. Deze lunch werd deze keer door de moeder van Luckasz en de moeder van zijn vrouw Csilla gemaakt. Opnieuw komen we erachter dat het traditionele Hongaarse eten (want dat is het hier in Transsylvanië) best wel lekker is. Hierna hadden we een soort van vrije middag, maar werden we door Istvan, de gastheer van Jan en Jan, meegenomen naar zijn moeder een dorpje verderop. Dit gebeurde in de bak van een pick-up. Hier bekijken we de boerderij en genieten we van het fantastische uitzicht wat deze vrouw heeft.
Ze geeft aan blij te zijn dat wij haar willen ontmoeten. Een fitte vrouw van 72 die alleen woont in een huis in de bergen. Dat is voor hier best wel bijzonder. Gelukkig heeft ze haar zoon en kleinzoon in de omgeving om vaak bij haar te zijn.
Hierna gingen we naar het gastgezin van de dames, de ‘opa’ was jarig dus wij moesten op zijn verjaardag komen. Hier kregen wij allerlei eten, drinken en hadden ze een hele mooie taart gemaakt.
Het is best wel bijzonder om in het buitenland een verjaardag te vieren.
Daarna hadden we met Zsolt, Boti de vader van Boti en de familie van Luckasz een afsluiting van deze week met een heerlijk kampvuur. Hier hebben we deze week geëvalueerd en kwamen we tot de conclusie dat in Nederland het beeld van Roemenië soms best wel verkeerd is, en we contact met deze enorm aardige mensen willen houden. Morgen vliegen we terug om 13.00 uur (Nederlandse tijd) en landen we om 19.00 op Schiphol. Deze weken zijn voorbij gevlogen als enkele dagen!
Het bericht Afscheid of toch niet? verscheen eerst op Hoeliday.
Bron: www.hoeliday.nl
6 december 2024
De Roemeense Florin is dol op zijn vrouw Ilona en hun zes kinderen. Maar hij gaat een moeilijke tijd tegemoet: om aan het werk te kunnen, zal hij zijn gezin voor een paar maanden moeten achterlaten. “Waar ik ook... Lees meer
29 november 2024
Ze is onmisbaar voor haar familie: de Roemeense oma Rozália. Ze helpt namelijk met de zorg voor twee van haar achterkleinkinderen, die allebei blind zijn. “Ik ben bang voor de toekomst”, zegt ze. “Hoe moet het met hen als... Lees meer
22 november 2024
De 86-jarige Erzsébet probeert op de markt in Roemenië haar zelfgebreide sokken en sjaals te verkopen. Ze heeft dit extra inkomen nodig. Voorheen zorgde haar zoon voor haar, maar hij is na een kort ziekbed overleden. Nu heeft Erzsébet... Lees meer