Afgelopen zomer overleed ons bestuurslid Albert Heldoorn. Hij was vanaf het begin van onze stichting, zo’n 40 jaar geleden, betrokken bij de hulpverlening in Oost-Europa.

Wie was Albert?

Pionier

Hij kwam in aanraking met het werk van HOE toen hij in het najaar van 1975 stage liep op een school in Grafhorst, waar bestuurslid Aalt Mulder schoolhoofd was. Ds. Van Rootselaar en de heren Aad De Boo en Aalt Mulder hadden contacten in Hongarije en bemerkten de nood onder de predikanten en hun gemeenten tijdens het strenge communistische bewind. Het was de aanleiding voor de oprichting van onze stichting. Door financiële ondersteuning via HOE konden predikanten hun werk blijven doen. In 1978 kwam Albert in het bestuur van HOE. Vele reizen werden gemaakt waarbij het stimuleren van de opbouw van de gemeenten en het ontwikkelen van visie centraal stonden. Prioriteit bleef: de voortgang van Het Evangelie. Het renoveren van pastorieën en het zorgen voor nieuwe kerkgebouwen waren daarom nodig. Zo’n tien nieuwe kerkgebouwen kwamen, met hulp van verschillende kerkelijke gemeenten in Nederland, tot stand. Het gebrek aan predikanten in Slowakije was groot. Hoogtepunt was de oprichting van de Theologische Faculteit en de bibliotheek in Komarno in 1994. Per jaar werden er vervolgens 20 predikanten opgeleid. Ook kwam er meer aandacht voor het jeugdwerk en het werk onder de Roma en de gevangenen.

Vriend

Henk Selles (links op de foto) reisde zo’n 40 jaren samen met Albert in Tsjechoslowakije, Hongarije en Roemenië.

Veel maakten ze samen mee; soms met een lach, soms met een traan. Henk herinnert zich het volgende voorval:

“In 1987 zouden Albert en ik terugvliegen vanaf Budapest. Het vliegveld had toen in de communistische tijd veel bewaking. Militairen liepen overal met geweren in de aanslag. Ik mocht niet vertrekken. Er ontbrak een stempel in mijn paspoort. Albert moest het vliegtuig in; ik werd weggevoerd naar een duister kamertje voor verhoor. Albert zat inmiddels in het vliegtuig. Hij dacht: “we zijn met z’n tweeën gekomen en we gaan met z’n tweeën terug”. Albert duwde passagiers aan de kant om het vliegtuig weer uit te komen. Ondanks dat het niet mocht liep hij terug naar de vertrekhal om mij op te halen. De geweren waren op hem gericht. Hij nam een groot risico. Uiteindelijk mocht ik weg en zijn we gezamenlijk weer naar het vliegtuig gebracht; weer onder bewaking.”

 Moed

In de communistische tijd was het smokkelen van bijbels verboden. Vaak werden campers met dubbele wanden hiervoor gebruikt, klaargemaakt door in Delft. Albert en Henk maakten veel reizen met Eva en Peter Apostol uit Boedapest. Zo werden een keer door Peter en Eva bijbels gesmokkeld in een lijkkist waarin een emmertje met bedorven kippenvlees was gezet. Geen enkele douanebeambte had er behoefte aan om de lijkkist te controleren …

Motivator

“Albert nodigde me uit om in Nederland verschillende missionaire plekken te bezoeken. Hij wilde zelf niet bij de gesprekken zijn omdat hij me waarschijnlijk de mogelijkheid wilde geven om vrijuit te spreken. Ik vroeg: “Albert, vertel me, waarom heb je me eigenlijk uitgenodigd? Hij was even stil en zei toen: “Als de tijd komt, zul je het zeker weten. God zal het je zeker laten zien. Maar … misschien kun je wat gedachten opschrijven?” Ik heb het gedaan en al schrijvende kwamen er veel ideeën. Eén van die ideeën was dat wij in een gemeente ’s middags diensten zijn gaan organiseren, waarin we onze Here God loven.

Dr. Tamás Süll

 Recht door zee

 “Albert spricht wie ein Hungar, er denkt wie ein Hungar, ja … er ist ein Hungar!” zei een predikant een keer over Albert. Door zijn uitstekende kennis van de Hongaarse taal, geschiedenis en cultuur, was het mogelijk met iedereen in gesprek te gaan. Het contact met het grondvlak van de kerk is voor HOE altijd belangrijk geweest. “Albert schuwde niet om corruptie en individuele ambitie binnen de kerkleiding aan de orde te stellen”, geeft ds. Pasztory Atilla aan. Dit werd hem niet altijd in dank afgenomen.

Onderwijzer

Albert was een echt onderwijsmens. De oprichting van een vijftal christelijke scholen was een bijzonder moment. Christelijk onderwijs in een omgeving waar dat verboden was: eigenlijk was het niet mogelijk, maar Albert kreeg het met steun van gemeenten in Nederland, maar bovenal met Gods hulp, voor elkaar. Jarenlang was hij binnen HOE de voorzitter van de commissie Onderwijs.

Albert Heldoorn was een ruimdenkend en bewogen mens met veel visie en daadkracht. Hij deed zijn werk voor HOE vanuit de Bijbelse opdracht om Het Evangelie in woord en daad gestalte te geven. Hij mocht Thuiskomen bij Zijn Here. We wensen zijn vrouw Gerrie, die altijd achter hem stond en hem steunde bij het HOE-werk, en zijn kinderen en kleinkinderen, Gods nabijheid toe.