Het verhaal van Mykola (60) en Tetiana (65)
Mykola (60) en Tetiana (65) komen uit Severodonetsk, de stad waar de laatste weken bijzonder zwaar gevochten is. Hij is een graafmachine-machinist en zij – een laboratoriumtechnicus. Ze hebben een flat in de stad die vrij dicht bij de Russische grens ligt en woonden daar vele jaren. Ze zijn lid van een Russisch-orthodoxe gemeente. Vóór maart van dit jaar hadden ze geen plannen om ooit uit Severodonetsk te verhuizen, omdat ze zich er thuis voelden.
Helaas werd vorig jaar bij Tetiana kanker in haar spijsverteringsstelsel vastgesteld en in april 2021 werd ze voor het eerst geopereerd. De tweede operatie vond plaats op 25 februari 2022. De dag daarna bombardeerden Russen Sverodonetsk en Tetiana moest samen met andere patiënten in allerijl het ziekenhuis verlaten. Mykola moest thuis zelf de hechtingen bij zijn vrouw verwijderen, omdat medische hulp door de oorlog niet beschikbaar was.
Toen het leven in Severodonetsk steeds gevaarlijker werd, raakte een evangelische kerk in Zhytomyr betrokken bij evacuatietransporten vanuit Oost-Oekraïne om mensenlevens te redden. In een van dergelijke transporten brachten ze Tetiana en Mykola naar Zhytomyr.
Vanaf het begin van de oorlog in Oekraïne is de kerk in Piotrków Trybunalski betrokken bij het verlenen van hulp aan Oekraïense oorlogsslachtoffers, zowel in Oekraïne als in Polen. Een deel van deze hulp is het sturen van humanitaire hulptransporten naar verschillende delen van Oekraïne, onder andere naar het gebied van Zhytomyr. Bij die transporten werden op de terugweg vluchtelingen meegenomen naar Polen.
Zo kwamen Mykola en Tetiana naar Piotrków Trybunalski. Kort nadat ze waren gearriveerd, hielpen de mensen van de kerk in Piotrków hen om zich te registreren als oorlogsvluchtelingen, zodat Tetiana wat verdere medische hulp kon krijgen, nu in Polen. Ze waren daar bijzonder dankbaar voor.
De twee vluchtelingen werden in het kerkgebouw ondergebracht. Omdat de gastenkamers al bezet waren, kregen ze een hoekje op een zolder. Een paar dagen later slaagden de mensen van Piotrków erin een fatsoenlijker accommodatie te vinden voor Tetiana en Mykola. Ze konden niet stoppen met het uiten van hun dank.
Tetiana en Mykola verlieten Severodonetsk met slechts één kleine koffer met daarin het meest nodige in de hoop dat ze snel naar huis zouden kunnen terugkeren. Daarom hadden ze geen kleding bij zich voor warmer weer en het werd lente in Polen. Al snel werden wat “lentekleding en -schoenen” voor hen gevonden.
Omdat ze zo goed waren opgevangen door de leden van onze zustergemeente, wilden ze op zondag ook de kerkdienst bijwonen. Zo kwamen ze voor het eerst in aanraking met het Bijbelse evangelie, zoals dat in protestantse kerken verkondigd wordt. Ze waardeerden het in de kerk te zijn en ontvingen een Oekraïens Nieuwe Testament.
Mykola en Tetiana vertelden dat ze overweldigd waren door de gastvrijheid van de Polen en hun open harten en huizen voor mensen in nood. Ze konden niet stoppen met het uiten van hun dank.