6 mei 2016 - Thema: Weblog | Herbert van Daalen
De zon schijnt al uitbundig als we wakker worden op deze vrijdag 7 mei. Onze laatste dag in Hongarije met een programmadeel waar we allemaal naar uitzien: Het bezoek aan Budapest.
We genieten van het ontbijt waar we inmiddels aan beginnen te wennen: brood met warme worst, spek en kaas met daarbij koffie of mierzoete thee. Onderwijl is het tijd om afscheid te nemen van onze fietsen. De ene deelnemer ziet met lede ogen aan dat het fietsen erop zit en zou gerust nog wat aantal kilometers maken, de andere deelnemer is er bepaald niet rouwig om dat de fietsen retour gaan en vindt het welletjes geweest.
Even later stappen we in de bus richting Budapest. Het is al gauw oppassen geblazen, het is duidelijk spits en bepaald niet ontspannen rijden met een TomTom die niet-thuis geeft. Maar de chauffeurs zetten de kiezen op elkaar en we vinden uiteindelijk een parkeerplaats in het centrum.
Het eerste programma-onderdeel van vandaag is kinderziekenhuis Bethesda. We worden opgevangen door ziekenhuispastor ds. János Bencze. Als we aankwamen, begroet hij ons tot onze verbazing met een “goedemorgen” gevolgd door: “waar zijn jullie fietsen?” János neemt de tijd om ons uitvoerig te vertellen over het verlangen van de kerk om iets te kunnen betekenen voor de stad. Hij laat duidelijk naar voren komen dat het een missie van het ziekenhuis is om naast het bieden van goede medische zorg, zich op een andere wijze te onderscheiden van de bestaande ziekenhuis door de medewerkers toe te rusten om de liefde van Christus door te kunnen geven.
Nadat János ons heeft rondgeleid in het ziekenhuis stappen we met elkaar in de bus richting centrum, waar we in het centrum uitstappen. Tijd om cultuur te snuiven! De Matthiaskerk staat te schitteren in het zonlicht en steekt mooi af tegen de blauwe lucht. We strijken neer op een terras tussen toeristen van over de hele wereld, waarna we de tijd nemen om het Vissersbastion en het uitzicht op de Kettingbrug te bewonderen.
Het is zo druk in het centrum, dat we als groep elkaar snel kwijt zijn en in kleine groepjes uiteen waaien. Net op het moment dat we de residentie van de president passeren (het Sandorpaleis), is het tijd voor de wisseling van de wacht. Strakke gezichten, korte bevelen, tromgeroffel en klakkende hakken en de ceremonie is beëindigd. Om 3u verzamelen we weer, want het volgende programma onderdeel wacht.
En dat is een ontmoeting met de gemeente van ds. Gábor Iványi op 200 meter afstand van ons hotel. We wandelen hier te voet naar toe en worden in de prachtige tuin onthaalt op koffie met heerlijke hapjes. Ons oog valt op een enorme pan die staat te sudderen op het vuur. Het is voor ons niet moeilijk te raden wat de inhoud daarvan is: ongetwijfeld zelf gemaakte goulashsoep. Die valt goed in de smaak en wordt gevolgd door gebakken aardappels, groente en vlees. We zijn het erover eens dat de Hongaren de kookkunst goed verstaan!
Het toetje is een verrassing: er wordt een taart binnengebracht met kaarsen met 40 erop om het 40-jarig jubileum van de HOE te vieren. Matthias, de jongste deelnemer, mag het vuurwerk dat erop zit aansteken, omringd door de groepsgenoten en de aanwezige gemeenteleden. Spontaan applaus klinkt als het hem lukt om de kaarsen te ontsteken. Hierna wordt Psalm 40 gelezen in zowel het Nederlands als het Hongaars. Dat dit niet de eerste taart is die de vrouw van de dominee bakt, kunnen we goed proeven. En we begrijpen ook goed waarom ze wint met taartenbakwedstrijden waaraan ze deelneemt. Nadat we de tafels hebben opgeruimd met elkaar, gaan we met elkaar de kerk in.
Het orgel speelt al en we nemen plaats in de banken. Mark Meuleman bedankt de aanwezigen voor de uitnodiging en brengt de groeten over van de HOE en de broeders en zusters in Nederland. Daarna schuift Herbert achter de piano en zingen we de gemeente toe met ‘Abba Vader’, Psalm 133 in het Hebreeuws en ‘Vrede zij u’. Hierna spreekt de dominee over Johannes 16:7. Een Nederlands sprekend gemeentelid, vertaalt hem. Soms kan hij het juiste woord niet vinden en schakelt hij over op de Engelse taal. Aan het slot van de dienst zingt de gemeente een lied voor ons, gebaseerd op Psalm 118:28. Het klinkt prachtig en we genieten ervan.
Na de dienst wandelen we terug naar het hotel. De avond is nog jong, maar het besef dat de wekker vannacht 3.00 uur af zal gaan voor de terugreis, maakt dat we geen plannen meer maken voor de avond. We sluiten af onderin Hotel Noe met een evaluatie, waarin naar voren komt dat we allemaal enorm genoten hebben van de vakantie en de gezelligheid in de groep.
De meeste deelnemers gaan daarna met de kippen op stok om nog wat uurtjes te kunnen maken. Terwijl wij het licht op onze hotelkamer uitknippen, horen we de vogels in de bomen langs de Donau nog het hoogste lied fluiten. Voor hun is het duidelijk nog veel te vroeg om op stok te gaan.
6 november 2024
Deel je talent en je tijd Heb jij een warm en diaconaal hart voor je naasten in Oost-Europa? Via stichting HOE worden predikanten en lokale stichtingen ondersteund met financiën en trainingen op het gebied van diaconaat en missie. Wij... Lees meer
22 juli 2024
Jaarverslag 2023 online gepubliceerd Het jaarverslag en de jaarrekening van 2023 zijn online gepubliceerd, u kunt deze hier lezen. In de jaarverslagen van stichting HOE kunt u de informatie vinden over de resultaten van dat jaar: Wat hebben we... Lees meer