10 maart 2016 - Thema: Vluchtelingenhulp, Weblog | Herbert van Daalen

We bezoeken Vranje, 40 km voor het vluchtelingenkamp in Presevo. Je bent dan dicht bij de grens met Macedonië. We hebben eerst een ontmoeting met de coördinator van Life Aid. Ze doen allerlei projecten voor de armen in de regio rondom Vranje, vaak gesubsidieerd vanuit het buitenland. Nu er hier vluchtelingen zijn, hebben ze zich hun lot ook aangetrokken en zijn aan het werk in de kamp in Presevo.

Onze contactpersoon Aleksandar heeft goed contact met deze vrouw en in overleg met haar worden een aantal dingen door hen gekocht die we gaan uitdelen in het kamp. Aleksandar zorgt voor de financiering en ontvangt voor de afdracht van geld een nota. Iedere dag worden nu, op uitdrukkelijk verzoek van onder andere Aleksandar hier drie maaltijden aangeboden. Iedere morgen is er vers warm brood, in de bakkerij van Life Aid bereid. Elke middag en avond worden er warme maaltijden gekookt in de keuken van Life Aid. Deze bevindt zich in Vranje. Met behulp van de door Aleksandar gekochte warmhoudbakken komt het voedsel kokendheet in het kamp aan.

We bezoeken het kamp in Presovo. Het kamp ligt er rustig bij. Aan het begin is een politiepost maar we worden niet gefouilleerd en omdat vooraf is aangekondigd dat we komen, staat de coördinator van het kamp, een jongeman van begin 30, ons op te wachten. Het ontvangst is allerhartelijkst, ook voor Aleksandar die na zijn bezoek aan Nederland vorige week nu weer voor het eerst in het kamp is. De coördinator stelt voor dat hij een rondleiding geeft over het hele terrein.

Dit is een oud fabrieksterrein waar bestaande gebouwen zijn aangevuld met grotere en kleinere tenten. Het terrein is schoon en er is grint gestrooid zodat het niet modderig is. Het kamp had volgens Aleksandar een totale metamorfose ondergaan. Binnen twee weken zijn op kosten van Noorwegen alle oude gebouwen vanbinnen gerenoveerd, de wanden geverfd en nieuwe stapelbedden geplaatst. Er zijn twee kindercrèches met goed nieuw speelgoed. Er worden (animatie) films getoond en er is een leeshoek.

Er zijn ook extra grote wachttenten met goede banken en slaapzalen voor reserve als er meer vluchtelingen komen. Er zijn mooie schone sanitaire blokken. Verder staan er op het terrein containertenthuisjes voor gezinnen. Een aantal organisaties (Rode Kruis, UNHCR, Artsen zonder grenzen) heeft hun eigen afdelingen.

We kijken bij het uitdelen van de soep en een soort bouillonrijst. Er is genoeg voor iedereen en de vrijwilligers van Life Aid deelde rustig maar attent uit vanachter een balie. De soep en rijst zijn goed warm en smaken goed. De vluchtelingen weten dat er warm eten komt en uit verschillende tenten en gebouwen komen ze rustig aangelopen. Er is geen stress bij de mensen te zien; ze zijn eerder vrolijk en bedankten steeds voor het eten. Binnen 20 minuten is het eten op, ieder heeft twee bakjes ontvangen, maar sommigen zijn al voor een tweede keer gekomen omdat er genoeg is voor iedereen. Later worden er nog bananen uitgedeeld en ook die gaan grif van de hand. Enkele jongere jongens bemachtigen er wel een paar, maar geven het ook weer aan anderen.

Op dit moment zijn er ongeveer 400 mensen in het kamp. Het zijn vooral Afghanen en anderen uit Azië, zoals Iran en Pakistan. Ze zitten hier omdat ze vanuit Macedonië geen goede papieren hebben om door te reizen. Servië wil ze weer terugsturen naar Macedonië. Het is niet duidelijk of dat ook gaat gebeuren. Daarnaast spreken we Syriërs in een aantal van de tenthuisjes. Ze zitten er al drie dagen en zijn uit Kroatië met een trein teruggestuurd naar hier. Ze willen naar Duitsland, maar omdat ze geen goede papieren hebben, moeten ze nu eerst terug naar Griekenland, naar de plek waar ze aan land kwamen en Europa binnenkwamen om stempels te halen en dan mogen ze naar Duitsland, is hen gezegd. Ze twijfelen of dit zal lukken.

Hoewel de vluchtelingen hier in het kamp opgewekt lijken en tevreden met een warme plek en goed eten, realiseren ze zich niet, dat West-Europa voor het over grote deel van hen onbereikbaar is. Dat is voor ons de echte tragedie, ondanks dat het in dit kamp nu goed georganiseerd is. De regering van Servië heeft juist vandaag afgekondigd dat er 10.000 mensen asiel mogen aanvragen in dit land. Maar, geen enkele huidige vluchteling meldt zich hiervoor aan.

Kortom, een goed georganiseerd kamp waar per dag ongeveer 400 nieuwe vluchtelingen aankomen met de trein maar deze gaan over het algemeen direct door naar Kroatië omdat ze goede papieren hebben voor Duitsland en andere landen. Degenen die dat niet hebben, worden er uit gepikt en zitten nu in dit kamp, in afwachting van wat er verder met hen gaan gebeuren. De verwachting is dat er dagelijks 100 – 1000 mensen door Macedonië worden doorgelaten die hier even zijn, een maaltijd en spullen meenemen en dan weer door gaan. Wie hierachter moet blijven, wacht een onzeker lot