Een jaar met twee gezichten
Als we 2020 typeren als een jaar met twee gezichten, dan begrijpt iedereen wat er bedoeld wordt. De eerste twee maanden waren voor de stichting ‘normale’ maanden. Daarin werd de actie van het Reformatorisch Dagblad voor hulpverlening in Moldavië afgerond en kreeg stichting HOE begin maart haar deel uitgereikt.
Daarna volgden tien maanden, waarin de coronapandemie zeer bepalend was voor het werk van de stichting. Gelukkig keerden de laatste vrijwilligers half maart terug in Nederland van hun reizen naar de diverse werkgebieden. Daarna moest alles online worden georganiseerd: overleg met de partners in Oost-Europa, besprekingen van de regioteams, de bestuurscommissies en ook de vergaderingen van het bestuur vonden grotendeels online plaats. Onder druk van de omstandigheden kon er online heel veel. Ook al bleek dat de interactie tussen leden van de diverse gremia online anders is dan wanneer we elkaar ook fysiek zouden spreken.
De diaconale jongerenreizen moesten allemaal afgelast worden, evenals de werkbezoeken. De geplande predikantenconferenties in Nederland, Hongarije, Slowakije en met Poolse predikanten in Nederland moesten alle geannuleerd worden. Ook de kantoororganisatie ging grotendeels online. De medewerkers en de vrijwilligers hebben vooral vanuit huis gewerkt en van de fysieke vergadermogelijkheden is maar beperkt gebruik gemaakt. In de maanden maart tot en met september bleef ook de inkomstenstroom achter op de begroting. Gelukkig mochten we in het najaar zien dat de achterstand voor een deel werd ingehaald door meer en grotere giften.
Dank aan alle vrijwilligers en kantoormedewerkers. In lastige omstandigheden moest het werk vorm worden gegeven.
Terugkijkend mochten we ons gedragen weten door onze God en Vader. In alle onzekerheden, alle moeiten, zorgen en ziekte (want de pandemie ging ook de kring van HOE niet voorbij) mochten we vasthouden aan Zijn onwankelbare trouw:
Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven
Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou,
Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed, gebleven?
Ik was vergaan in al mijn smart en rouw.
Wacht op den HEER, godvruchte schaar, houd moed:
Hij is getrouw, de bron van alle goed;
Zo daalt Zijn kracht op u in zwakheid neer;
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den HEER.
Psalm 27 : 7
Gerrit Jan van Norel – voorzitter