Ja hoor, werkdag drie is aangebroken. Vol goede moed gaat de groep, die gisteren niet heeft geverfd naar de school. Nog even de laatste verfspullen halen en we konden aan de slag. Toen we aankwamen schrokken we ons een hoedje. Het leek alsof een bom ontploft was. De vorige groep, dacht hoe sneller hoe beter. Dikke verf druppels lagen opgedroogd op de vloer, dat wordt poetsen haha. Gelukkig was op de kwaliteit niks aan te merken. Hier en daar had Annemarie nog een dikke veeg witte verf achterlaten, gewoon als handtekening. Maar met grijze verf zouden we dit allemaal netjes kunnen bedekken. Om de grens te bepalen ging Willem ijverig aan het meten. Helaas, omdat de vloer wat golfde was de grens tussen wit en grijs niet helemaal recht. Nee, als je nog schilder klussen hebt, laat JV Focus niet komen, want ze schilderen maar wat raak.
De andere (chill) groep was rond half 12 in de binnenstad van Boedapest. Ze zijn de berg richting Bastion opgelopen en daar wat rond gelopen. Tijdens de lunch kregen ze nog gratis bier van een onbekende man. Jonathan was zo aardig geweest om deze beste man te helpen met zijn telefoon. Deze goedheid werd beloond met gratis bier. Jammer voor Jonathan (-18), maar de andere dame en heren wiste hier wel raad mee. Dit bier viel niet echt lekker op zijn plek, want op de terugreis vergat één poppetje in te stappen in de metro. De jongens moesten hier enorm om lachen en maakte een selfie. Dit poppetje reed zwart #armestudent en was hierdoor beetje angstig. Weet jij wie dit poppetje was?
De andere groep had een makkie vandaag. Geen ladders nodig en geen plafond boven het hoofd om te schilderen. Al met al geen zwaar werk. Hierdoor was deze groep vroeg klaar en ging ook van het mooie weer genieten. Het enige wat voor flinke discussie zorgde waren de kozijnen. Moesten alleen de zij-, achter-, voor-, of bovenkant? Na een heftige woordenwisseling ging de groep op pad naar een zwemparadijs in Boedapest. Adriaan had de route uitgestippeld en liet zijn stoere rijkunsten zien. Hij reed kriskras door het centrum van Budapest. Na een grote omweg bleek de gekozen parkeergelegenheid ook nog eens half uur loopafstand te zijn. Dit alles was de moeite waard. Het zwembad had zes zwembaden en twee gave glijbanen, dus genoeg speelplezier. Dirk durfde niet in de steile glijbaan, maar dat schijnt erbij te horen als je al over de 30 bent.
Tijdens het avondeten kwam het Hedelse gevoel even terug. Heerlijke aardappelen en een kippenpoot werd ons voorgeschoteld. Over de leeftijd van de kip werd hard gediscussieerd, maar alles smaakte weer prima. Voor het toetje zijn een aantal naar de bekende ijstent gegaan. Voor fastfood voedsel de LidL leeg gekocht en heerlijk gerelaxt op bij ons verblijf. Dag 4 kan beginnen!
