28 december 2016 - Thema: Diaconaat, Noodhulp, Vluchtelingenhulp, Winterhulp | Herbert van Daalen

De dagelijkse omstandigheden waarin migranten in de Servische hoofdstad Belgrado verkeren zijn desastreus. Slapen op karton op een stukje vochtig beton, onder een viaduct of in een park, leven van eten dat mondjesmaat wordt uitgedeeld. Het dagelijks lot van een vluchteling daar. Er zijn geen voorzieningen. Hooguit een paar uur per dag kunnen ze gebruik maken van een provisorische opvangplek. Maar als er hier zich te veel migranten verzamelen, jaagt de politie ze uiteen. Onder de migranten bevinden zich ook veel jongens uit Iran, Pakistan en Afghanistan. HOE-medewerkers zagen veel jongens in de leeftijd van twaalf tot achttien jaar. Er bevinden zich ook een aantal kinderen tussen de vluchtelingen, in de meeste gevallen vergezeld van één ouder. Ook voor de jeugd is in Belgrado niets. Ze ontberen school en elke vorm van opleiding. Ze preken weinig Engels en kunnen daarom niet communiceren met de buitenwereld. HOE probeert met hen in contact te komen en waar mogelijk steun te bieden. Voor HOE-medewerkers is dit bovendien gevaarlijk, want men mag in Belgrado van de autoriteiten niet in contact treden met de migranten. Buitenlanders is dit ook verboden.