14 december 2017 - Thema: Impact, Stap vooruit | Herbert van Daalen

We kregen een mooi bericht van evangelist Aleksandar Subotin uit Servië. Hij bezocht in Roemenië op uitnodiging van HOE een conferentie over eigenaarschap van projecten, georganiseerd door het Christelijk Platform Oost-Europa (CPOE). “Ik wil je graag wat vertellen over hoe ik in de praktijk ben gaan brengen wat ik heb geleerd in Roemenië. Ik kan je zeggen dat het mij echt de ogen heeft geopend en mij heeft geholpen op een andere manier over dingen na te denken. Het was jammer dat niet meer van mijn assistenten/helpers erbij waren om het ook te horen.

In onze kerk hebben we een jong meisje in een rolstoel. Ongeveer twee jaar geleden is zij verlamd geraakt. De doktoren hebben geprobeerd haar te helpen en ze heeft het gebruik van haar handen teruggekregen, maar haar benen kan ze nog steeds niet gebruiken. Na lang onderzoek ontdekte dit meisje dat ze extra medische hulp nodig heeft en dat ze daar 1.000 euro voor nodig heeft. Voor een prothese, zodat ze weer op haar benen kan staan, heeft ze bovendien nog 500 euro nodig. Dus ze belde mij en vroeg of ik de Nederlanders kon vragen om 1.500 euro om haar te helpen.

Ik dacht er diep over na en mijn antwoord was “Nee”. Ik ga dat niet vragen, maar ik ga proberen om ‘ontwikkeling en eigenaarschap’ in de praktijk te brengen. Ik kwam dus thuis, bad om wijsheid en schreef het op. Ik moet wel zeggen dat ik erg benauwd was: om 1.500 euro in te zamelen zou een wonder zijn. Ik sprak met de school in Kucura, met de middelbare school in Vrbas en met de vrienden van het meisje. En toen bedacht ik:

1. Een heldere visie over wat we moesten doen;
2. We hebben een netwerk van velen die willen helpen;
3. Laten we beginnen.

Na twee weken hadden we nog maar 50 euro ingezameld en we hadden gezegd dat we één maand hadden om het bedrag in te zamelen. Opnieuw heb ik iedereen wakker geschud: “Laten we opnieuw beginnen!” En toen kwam het ‘vuur’: scholen, mensen, de kerk, twee benefietconcerten. Na een maand hadden we 1.500 euro ingezameld. Ik was zo blij.

Een tweede voorbeeld vond een aantal maanden geleden plaats. Er was een jongen die een ongeluk kreeg en overleed. Hij had zes jongere broertjes en zusjes, zijn familie is arm en ze hadden hout en nog wat andere hulp nodig. Dus, we maakten er een project van en zagen dat we 900 euro nodig hadden. Ik ging naar de middelbare school waar hij op had gezeten, vertelde over de nood en na drie maanden hadden we 500 euro bij elkaar. Ik was blij dat we in ieder geval een deel konden bijdragen.

Ik denk nu dus na over de toekomst en over hoe we zo ontwikkeling en eigenaarschap in de praktijk kunnen brengen.

Moge God je zegenen en bedankt voor de hulp.”