15 februari 2023 - Thema: Gedeeld Geloof, Gemeenteopbouw | Herbert van Daalen

Evangelist Aleksandar Subotin stuurde een update over het werk wat hij mag verrichten in het noorden van Servië:

“Ik hoop dat alles goed met jullie gaat. Ook met ons gaat het goed en we willen graag wat nieuws met jullie delen. We hebben een strenge winter, maar we zien dat God iedere dag voor de arme mensen zorgt. Ze hebben nauwelijks hout om het huis te warmen, er is weinig te eten. De meeste ouderen hebben lichamelijke problemen. Velen zijn bang hoe ze zullen overleven. Mensen vertrouwen op God en er gebeuren elke dag wonderen. Dit is er een van getuigenissen:

Een weduwe met vijf kinderen moet rondkomen van een pensioen van 90 euro per maand. Daarvan moet ze de elektriciteit en andere rekeningen betalen. Voor medicijnen en voedsel is geen geld. Maar onze zuster heeft een groot vertrouwen dat de Heer voor haar zorgt. Als ze de mogelijkheden heeft, kookt ze ook nog voor 5 of 6 gezinnen die erg arm zijn. Op een gegeven moment was er geen eten. De vrouw liep naar buiten en keek naar de hemel en vroeg God of Hij voor Zijn kinderen wilde zorgen. Ze bad dat haar handen leeg waren. Haar aandacht werd getrokken naar een boom in haar tuin. Ze verzamelde het vallend blad en vond 10 euro. Ze snapte niet hoe het daar terecht was gekomen. Niemand durfde in de tuin te komen omdat ze twee waakhonden heeft. Niet lang erna kreeg ze een telefoontje van haar zoon en opnieuw merkte ze dat God voor haar zorgt. Haar zoon had 10 euro in een brief gestopt en deze werd die dag bezorgd.

We bereiden ook vanuit de kerk voedsel voor arme mensen. Op een maandag werd een dame die de warme maaltijden maakte ziek. Ze kon niet komen en ik had ook geen mogelijkheden te koken. Ik bad God om te helpen. Om 12 uur ‘s middags kreeg ik een telefoontje van een restaurtanteigenaar uit de buurt. Hij meldde soep gekookt te hebben voor 50 mensen en vroeg de soep te halen.

Ik ben ook blij dat er ongeveer tien volwassenen en twintig kinderen tot geloof zijn gekomen in een Romakamp waar we voor het eerst waren. De mensen leven in he topen veld. Ze zijn vies en arm. Alle kinderen en volwassenen hebben schurft. De mensen zijn hongerig. We zijn er nu vier keer geweest en elke keer zien we kinderen lopen zonder schoenen. De voeten zijn blauw en koud. Bid alsjeblieft dat we deze kinderen en andere Romakinderen in dit dorp 50 paar nieuwe schoenen kunnen geven.

De laatste keer dat ik er was wilde ik een Bijbelclub met de kinderen organiseren. De ouders schaamde zich ervoor om hun huis open te stellen. We hebben toen club gehouden in mijn bus. Ik startte de motor en het werd al snel warm. Bijna twintig kinderen klommen in de bus. Ik leerde ze de Bijbel te lezen en elke dag te bidden. Geweldig dat we in deze mobiele kerk bij elkaar konden komen.

Dank u voor uw gebeden en steun. God zegene u allen.”